Profesjonalnie pozyskujemy najwyższe odszkodowania, zadośćuczynienia, renty  za:

  • wypadki w komunikacji,
  • wypadki w pracy,
  • wypadki w szkole, na chodniku, w trakcie zajęć sportowych,
  • błędy medyczne i zakażenia,
  • wywłaszczenie,
  • szkody na mieniu
  • niesłuszny areszt.

Czasami zdarza się, że osoba będąca ofiarą wypadku komunikacyjnego lub bliscy osoby zmarłej w wyniku wypadku podejmują działania na własną rękę, wzywając ubezpieczyciela sprawcy wypadku do wypłaty odszkodowania z tytułu uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia bądź odszkodowania z tytułu śmierci osoby bliskiej w wypadku komunikacyjnym. Wówczas często osoby te otrzymują od Ubezpieczyciela decyzję o odmowie wypłaty odszkodowania.

Obowiązek zapłaty odszkodowania, obciążający Ubezpieczyciela w przypadku wyrządzenia szkody przez ubezpieczonego, wynika m.in. z art. 822 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2003 nr 124, poz. 1152), zapłata odszkodowania powinna nastąpić w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Gdy roszczenie jest sporne, ma zastosowanie ust. 2 tego artykułu, w myśl którego odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. Należy przyjąć, że, jeśli zachodzą ku temu powody, w tym czasie zakład ubezpieczeń powinien zawiadomić uprawnionego o tym, że odmawia wypłaty odszkodowania. Powinien to uczynić wskazując podstawy na jakich opiera odmowę spełnienia świadczenia.

Jeśli Ubezpieczyciel odmawia wypłaty odszkodowania, a poszkodowany nie zgadza się z tą decyzją, istnieje możliwość złożenia odwołania od takiej decyzji. W piśmie zawierającym jej treść powinno być zamieszczone pouczenie co do terminu złożenia odwołania i jego adresata. Jeśli takie odwołanie nie przyniesie skutku, jedynym wyjściem pozostaje droga sądowa, o czym również Ubezpieczyciel powinien pouczyć poszkodowanego.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, powództwo o roszczenie wynikające z umów ubezpieczeń obowiązkowych lub obejmujące roszczenia z tytułu tych ubezpieczeń można wytoczyć bądź według przepisów o właściwości ogólnej, bądź przed sąd właściwy dla miejsca zamieszkania lub siedziby poszkodowanego lub uprawnionego z umowy ubezpieczenia.

Należy również pamiętać, że dochodzenie roszczeń z tytułu szkody na osobie ograniczone jest terminami. Stosowne uregulowania w tym zakresie zawiera artykuł 4421Kodeksu cywilnego.