Generalną podstawą odpowiedzialności za szkodę wyrządzaną deliktem, czyli czynem niedozwolonym w rozumieniu prawa cywilnego jest art. 415 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym: Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

W Kodeksie cywilnym znajduje się ponadto przepis art. 436, który statuuje generalną zasadę odpowiedzialności sprawcy wypadku komunikacyjnego. Samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch tego mechanicznego środka komunikacji, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Jednakże gdy posiadacz samoistny oddał środek komunikacji w posiadanie zależne, odpowiedzialność ponosi posiadacz zależny. Zgodnie z tym przepisem, w razie zderzenia się mechanicznych środków komunikacji poruszanych za pomocą sił przyrody wymienione osoby mogą wzajemnie żądać naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych. Również tylko na zasadach ogólnych osoby te są odpowiedzialne za szkody wyrządzone tym, których przewożą z grzeczności.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela za szkody wyrządzone przez ubezpieczonego  wynika z art. 822 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony.

Podczas dochodzenia przez poszkodowanych roszczeń od zakładu ubezpieczeń w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, odpowiedzialność  jest wywiedziona z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2003 nr 124, poz. 1152) stanowiącego, że poszkodowany w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczeń bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. Nie należy również zapominać o art. 34 ust. 1 wspomnianej ustawy, zgodnie z którym: Z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia.

Należy mieć na uwadze, że są to tylko ogólne podstawy roszczeń dochodzonych przez poszkodowanych. Podstawy szczegółowe zależą od tego, czy w konkretnej sytuacji dochodzimy zapłaty odszkodowania za poniesione koszty pogrzebu, lub koszty leczenia, odszkodowania za pogorszenie sytuacji życiowej, renty czy też zadośćuczynienia za krzywdę i cierpienie bądź zadośćuczynienia z tytułu śmierci osoby bliskiej w wypadku